
Een nieuwe populatie uitzetten
Vanuit mijn werkkamer in Amsterdam heb ik Nederland uit de winter zien ontwaken, de lente is in volle gang; mijn favoriete jaargetij. Door de corona lock-down heb ik dit jaar veel bewuster kunnen waarnemen hoe de stad weer tot leven komt. De heg in de voortuin kleurt weer groen en ons volkstuintje staat in bloei.
De dagen thuis gaan in een waas voorbij. Twee kinderen rennen door het huis. Mijn vrouw is druk aan het werk voor het Ministerie van Onderwijs. We zijn continu aan het puzzelen met onze beschikbare tijd. Het zijn gekke tijden, voor iedereen. Gelukkig heeft het coronavirus nog geen slachtoffers gemaakt onder mijn familie, vrienden en directe collega’s. Maar ook ik moet mensen missen, zoals mijn grootouders, richting de honderd, en mijn chronisch zieke vader. Wat eerst enkele weken zou duren, wordt nu enkele maanden en het einde is nog niet in zicht.
Ondertussen gaat mijn werk door en mis ik het persoonlijke contact met mijn collega’s. Veel van mijn internationale afspraken zijn vervallen, werkbezoeken zijn nu vervangen door lange zoom calls. Er is nu tijd voor andere activiteiten, voornamelijk achter mijn laptop. Ik ben een natuurbeschermer achter een bureau geworden; analyses uitvoeren, plannen maken, strategieën vormgeven en resultaten van onze projecten beoordelen. En dus even geen stoere outfits aan met daaronder modderige kaplaarzen. Ik kijk ernaar uit straks weer zelf in het veld te zijn, samen met lokale collega’s en partners te bezoeken.
Gelukkig zijn er nog genoeg lichtpuntjes in deze tijd. Bijvoorbeeld dat het Wereld Natuur Fonds gaat bijdragen aan het uitzetten van 15.000 steuren. Ik krijg heel veel positieve energie van dit concrete en bijzondere project. Want het gaat hier om het vrijlaten van een van de meest bedreigde diersoorten op aarde. De steur is een iconische vissoort en zwom al rond toen er nog dinosauriërs waren. Helaas wordt deze vissoort ernstig bedreigd door stroperij en vernietiging van leefgebied. Niet alleen wordt de steur nog altijd gevangen voor de consumptie en kaviaarproductie, ook blokkeren dammen de migratieroutes van de zee naar paaigronden in de rivieren. Daarnaast zijn zand- en grindmijnen desastreus voor steuren die hun eitjes willen afzetten op kiezels in rivierbeddingen. Gelukkig kunnen wij samenwerken met een kwekerij in Bulgarije die ons jonge steurvisjes kan leveren. Ook zien steeds meer overheden in dat de steur beschermd moet worden. Komende weken halen we geld op om de wilde populatie te herstellen in de Donau. In juni laten we ze vrij! Nieuw leven op de grens van Bulgarije en Roemenië; draagt u hier ook aan bij?

Blijf op de hoogte
Ontvang inspiratie, acties, duurzame tips en het laatste natuurnieuws van WWF in je mail én krijg 10% korting in onze duurzame webshop (inschrijven mag vanaf 16 jaar).