Klimaatverandering met hevigere regenbuien, hogere afvoeren in de rivieren en stijgende zeespiegel. We zagen vorige week de gevolgen hiervan in Nederland, Duitsland en België. Nederland wapent zich ook wel tegen deze toenemende dreigingen. Maar doen we dat wel genoeg?

Deze week schreef demissionair minister Cora van Nieuwenhuizen in een brief aan de Tweede Kamer dat wat haar betreft ‘ruimtelijke kwaliteit’ en de ‘wateropgave’ meer met elkaar verbonden moeten worden. Dit signaal komt wat mij betreft geen dag te vroeg.

Landelijke natuurorganisaties maken zich ernstig zorgen over kwaliteit én kwantiteit van het Nederlandse oppervlakte- en grondwater. Volgens internationale afspraken (Kaderrichtlijn Water) moet het Nederlandse water in 2027 schoon en gezond zijn. Dat gaat met het huidige beleid en tempo van uitvoeren niet lukken volgens de organisaties.

Europese rivieren staan vol met meer dan een miljoen barrières. Het gaat hierbij om barrières zoals dammen en stuwen die blokkades vormen voor migrerende vissen zoals zalm en steur. Uit een nieuwe studie van het Wereld Natuur Fonds blijkt dat als de onderzochte barrières met een goede potentie voor natuurherstel worden weggehaald, er bijna 50.000 kilometer aan rivieren in Europa weer vrij stromend worden. Ook in Nederland zijn mogelijkheden voor rivierherstel. Het rapport ‘The potential of barrier removal to reconnect Europe’s rivers’ analyseert een steekproef van 30.000 barrières, zoals dammen en stuwen, op grote en middelgrote rivieren in Europa en beoordeelt hun potentieel om rivieren weer met elkaar te verbinden.