Door eeuwenlang overmatig gebruik en verwaarlozing dreigen de ooit zo rijke oceanen nu te veranderen in een uitgestrekte blauwe woestenij. Het is hoog tijd om de manier waarop we onze oceanen zien te veranderen. Het zijn geen plekken waar we eindeloos ons afval kunnen dumpen en onbeperkt vis uit kunnen halen. Het zijn bronnen van leven, voor de natuur en dus voor ons. We moeten nu in actie komen om de gezondheid van de oceaan te herstellen. De oplossingen zijn binnen handbereik.

We zijn al de helft van onze koraalriffen en mangroven kwijtgeraakt - enkelen van de meest productieve zeegebieden ter wereld. En we hebben veel cruciale visbestanden op het punt van instorten gebracht, waardoor het levensonderhoud en de voedselzekerheid van mensen worden bedreigd. Het schaadt ook andere soorten, waaronder zeevogels, zeeschildpadden en dolfijnen.

De problemen zijn het meest acuut in kustgebieden: de thuishavens van veel bijzondere soorten. Deze plekken zijn vaak rijk aan vis en andere bronnen waar mensen graag gebruik van maken. En juist deze regio's zijn vaak dichtbevolkt door mensen. Kustgemeenschappen worden steeds kwetsbaarder. Zij worden als eerste geraakt door erosie, zeespiegelstijging, extremer weer en voedseltekorten. Deze rampen worden meestal veroorzaakt doordat natuurlijke kustbeschermers, zoals riffen, mangroven en zeegrasvelden verloren zijn gegaan.

Vervuiling, van plastic tot olielozingen tot landbouwchemicaliën, is schadelijk voor de natuur en vervuilt de voedselketens. Klimaatverandering maakt de oceaan warmer en zuurder, wat een ramp is als er niets aan gedaan wordt.