• WWF is actief in 4 van de 5 landen waar ijsberen leven.
• Onze wetenschappers bestuderen en volgen ijsberen.
• WWF strijdt tegen de gevolgen van klimaatverandering en industriële ontwikkeling als mijnbouw en olieboringen in het Noordpoolgebied, het domein van de ijsbeer.
• We zorgen voor sterke wetten en beleidsmaatregelen die ijsberen helpen, zoals het IJsbeerverdrag dat eindelijk de jacht op ijsberen aan banden legde, het stookolieverbod voor het Noordpoolgebied en de High Seas Treaty.
• WWF ondersteunt lokale strategieën om samenleven met ijsberen te bevorderen.
• De basis van ons ijsberenwerk is respect. Voor wilde dieren én de tradities en rechten van de inheemse bevolking.

IJsberen zijn onlosmakelijk verbonden met het Noordpoolgebied. Als het slecht gaat met het Noordpoolgebied, dan gaat het ook slecht met deze iconische witte beren. Inheemse volkeren als de Inuit zijn ook verbonden met de ijsbeer. Al duizenden jaren leven zij aan zij met 's werelds grootste landroofdier. Net als de ijsbeer worden deze mensen in hun voortbestaan bedreigd. Door klimaatverandering, verlies van leefgebied en conflicten tussen mensen en dieren.

Volgens experts van natuurbehoudsorganisatie IUCN vormt klimaatverandering veruit de grootste bedreiging voor ijsberen. Vrijwel alle kenners voorspellen dat het aantal ijsberen hierdoor tegen 2050 met een derde zal zijn afgenomen. Daarom zet WWF zich wereldwijd actief in om verdere opwarming van onze aarde te voorkomen. Daarnaast pakken we in het Noordpoolgebied problemen aan veroorzaakt door verlies van zee-ijs en helpen we mensen en ijsberen om met hun snel veranderende omgeving om te gaan.

Hoe werkt WWF samen met inheemse volken die samenleven met ijsberen?

Inheemse volkeren in het Noordpoolgebied hebben altijd samengeleefd met ijsberen en hebben daardoor enorm veel kennis over deze dieren. WWF zoekt altijd de verbinding omdat we samen meer kunnen bereiken. Daarom werken we samen met lokale gemeenschappen. Ook hier. We wisselen kennis uit, strijden samen voor beschermde gebieden en werken aan veilig samenleven met ijsberen. En dat is hard nodig.

Door steeds sneller smeltend zee-ijs gaan steeds meer ijsberen aan land op zoek naar voedsel. Steeds vaker lopen ijsberen dorpen binnen en dat leidt tot gevaarlijke situaties. Voor zowel mensen als dieren. Daarom ondersteunt WWF projecten opgezet door gemeenschappen zelf om conflicten te voorkomen. De aanpak kan per dorp of locatie verschillen, omdat we altijd kijken naar specifieke behoeften. Elke gemeenschap kiest uiteindelijk wat het beste voor haar werkt. Soms zijn dat patrouilles en soms zijn het dorpelingen die afweermiddelen bij zich dragen. Dankzij deze aanpak worden er minder ijsberen gedood uit zelfverdediging.

Het beschermen van ijsberen ter plekke wordt altijd geleid door inheemse en lokale gemeenschappen en de overheden die de algehele verantwoordelijkheid dragen voor de bescherming van deze bijzondere dieren. De rol van WWF is om met deze partners samen te werken om het beste resultaat te bereiken.

Hoe helpen WWF-wetenschappers ijsberen?

Om ijsberen zo goed mogelijk te beschermen, moeten we weten welke gebieden het belangrijkst voor ze zijn en hoe hun gedrag verandert door smeltend zee-ijs. Daarom ondersteunt WWF al jarenlang wetenschappers om ijsbeerpopulaties te monitoren. Hierdoor kunnen de meest effectieve beschermingsmaatregelen genomen worden.

Om ons onderzoek zo eenvoudig en veilig mogelijk te maken, werken we constant aan het verbeteren van onderzoeksmethoden. Zo is een aantal jaar geleden een aanpak ontwikkeld die het mogelijk maakt om DNA uit pootafdrukken te halen. Hiermee kunnen individuele ijsberen geïdentificeerd worden en is het verdoven en vangen van de beren niet meer nodig. Daarnaast werken we hard aan satellietvolgsystemen zodat halsbanden overbodig worden. Deze methoden geven wetenschappers de gegevens die ze nodig hebben om weloverwogen en schaalbare beschermingsplannen te maken.

Hoe draagt WWF bij aan de bescherming van het leefgebied van ijsberen?

IJsberen zijn afhankelijk van zee-ijs en gezonde oceanen. Helaas gaat het met beide niet goed. Daarom zet WWF zich op alle mogelijke niveaus proactief in om het Noordpoolgebied zo goed mogelijk te beschermen.

In de praktijk betekent dat lobbyen voor sterke internationale overeenkomsten zoals de High Seas Treaty, samen met overheden en lokale gemeenschappen een netwerk (ArcNet) van beschermde gebieden opzetten en het tegengaan van de ontwikkeling van mijnbouw of olieboringen.

Maar dat is niet het enige. Samen met partners richtten we Artic Watch op. Een programma waarmee scheepvaarders wilde dieren, mensen en andere obstakels kunnen vermijden. En kreeg WWF het voor elkaar dat Rusland 10 jaar lang geen nieuwe olie- en gasexploitaties opstartte in het Noordpoolgebied en nog veel meer.

Welk beleid rondom ijsberen steun jij via WWF?

Al meer dan 50 jaar zet WWF zich keihard in voor de bescherming van ijsberen. Door grootschalige jacht leefden er in het begin jaren 70 van de vorige eeuw nog maar zo’n 5.000 tot 10.000 ijsberen in het wild. Mede dankzij WWF werd in 1973 het IJsbeerverdrag ondertekend. De Verenigde Staten, Canada, Denemarken, Noorwegen en Rusland beloofden het dier voortaan te beschermen tegen stroperij.

Hiermee werd de basis gelegd voor een essentiële internationale samenwerking die vandaag de dag nog steeds bestaat. WWF blijft samenwerken met deze overheden om overeenkomsten te versterken en te moderniseren in het licht van nieuwe bedreigingen zoals klimaatverandering, industriële expansie en conflicten tussen mens en dier.

Daarnaast houden we de implementatie van het Circumpolar Action Plan in de gaten en erkennen we het belang van CITES – het internationale verdrag dat de handel in wilde dier- en plantsoorten reguleert en indien nodig verbiedt. Alleen overheden hebben stemrecht bij CITES. Gelukkig kan WWF via discussies kennis delen om zo te zorgen voor effectieve natuurbescherming en het voortbestaan van soorten te waarborgen.

Tot slot respecteert WWF de rechten van inheemse volkeren op strikt gereguleerde, duurzame jachtvormen. Doordat er meer controle en handhaving mogelijk is, is strikte regulering door de overheid op jacht en handel essentieel om populaties wilde dieren beter te beschermen tegen illegale praktijken, zoals overbejaging.

Hoe zit het met de illegale handel in ijsberen?

Zo lang WWF bestaat, strijden we tegen stroperij, illegale handel in dieren en aanverwante producten en de wereldwijde organisaties die zich hiermee bezighouden. In die strijd hebben we al honderden krachtige internationale initiatieven ondersteund. Van het versterken van de capaciteit van rangers, grensbeambten en autoriteiten tot het verminderen van de vraag op zwarte markten.

Daarnaast is op initiatief van WWF TRAFFIC opgericht. Een ngo die zich richt op in kaart brengen van de handel in wilde dieren, informatie die nodig is en gelukkig ook soms leidt tot het oprollen van internationale bendes. Samen met TRAFFIC en andere partners heeft WWF ook een beweging op gang gebracht die advertenties voor illegale verkoop van wilde dieren van internet en sociale media verwijdert. In de afgelopen 5 jaar zijn meer dan 25 miljoen advertenties verwijderd. Hoewel er momenteel weinig bewijs is van grootschalige illegale handel in ijsbeerproducten, zetten we ons onafgebroken in om dit samen met overheden en andere partners te bestrijden. Waar het zich ook voordoet.