WWF respecteert het recht van Afrikaanse overheden en gemeenschappen om zelf te bepalen hoe ze hun wildlife beheren.

Legale jacht

Jachttoerisme is in sommige landen wettelijk toegestaan, zelfs wanneer het gaat om jacht op bedreigde diersoorten. Ook het in- en uitvoeren van trofeeën van diersoorten is vaak via een uitzonderingsbepaling legaal, ook al zijn de soorten volgens internationale afspraken streng beschermd (zoals olifanten en neushoorns). Overheden staan deze uitzonderingen toe, omdat verantwoord jachttoerisme in hun ogen iets positiefs kan brengen. Het kan dienen om stroperij tegen te gaan, inkomsten te genereren voor het beheer van natuurgebieden en het kan levensomstandigheden van lokale gemeenschappen verbeteren. Dat is voornamelijk het geval in landen met een goede wildstand, maar met weinig geld voor natuurbeheer. Door de inkomsten uit jachttoerisme kan bijvoorbeeld meer in de natuurgebieden worden gepatrouilleerd, waardoor stropers minder kansen krijgen. Hoe wrang het ook klinkt, in dergelijke situaties kan plezierjacht bijdragen aan de bescherming van diersoorten.

Wat vindt WWF?

• WWF wijst elke vorm van jacht die het voortbestaan ​​van soorten bedreigt af en verwerpt de jacht op een dier uitsluitend als trofee.
• WWF respecteert en ondersteunt de rechten van inheemse volkeren en lokale gemeenschappen om zelf te bepalen hoe ze het beste kunnen samenleven met wilde dieren en hoe zij hun natuurlijke hulpbronnen gebruiken zodanig dat zij het behoud van wilde dieren en hun eigen duurzame ontwikkeling bevorderen.
• We streven naar een toekomst waarin mensen in harmonie met de natuur leven en zetten ons in om gemeenschappen, regeringen en partners te ondersteunen bij het verkennen van nieuwe en duurzamere manieren om natuurlijke hulpbronnen te gebruiken. Dit in het belang van het behoud van onze natuurlijke leefwereld en het ontwikkelen van een veerkrachtige, inclusieve en welvarende samenleving.
  
  

Lasten van samenleven met wilde dieren

De opbrengsten van vergunningen voor de gecontroleerde plezierjacht ondersteunen vaak de lokale gemeenschappen die in de buurt van beschermde gebieden leven en vooral de lasten van het samenleven met wilde dieren hebben. Met deze inkomstenbron worden gemeenschappelijke voorzieningen gebouwd of ontwikkeld waardoor de levensstandaard in de vaak arme regio’s stijgt. Ook de bescherming van een gebied kan ermee gefinancierd worden door bijvoorbeeld community rangers ervan te trainen en betalen.

Wat doet het Wereld Natuur Fonds?

Veruit de grootste bedreiging voor de diersoorten waar wij ons al 60 jaar voor inzetten is niet de plezierjacht, maar de illegale stroperij van en handel in bedreigde soorten. Ter vergelijking: in 2018 bedroeg het aantal gerapporteerde geëxporteerde olifantentrofeeën 291 en werden zo’n 20.000 Afrikaanse olifanten gedood door stropers. Daarom focussen we ons vooral op de aanpak van stroperij.

Dat doen we bijvoorbeeld door te investeren in extra rangers, monitoringsystemen en opsporingsapparatuur voor anti-stroperijpatrouilles; door intelligence te verzamelen, douanebeambten te trainen en juristen bij te staan bij de vervolging van stropers en handelaren; door illegale handel aan te pakken; en door de vraag naar illegale dierlijke producten te verminderen door goede voorlichting te geven.
Op veel plekken werken we samen met gemeenschappen die hun land hebben bestemd voor natuurbescherming en toerisme. Met de inkomsten uit toerisme kunnen zij hun leefomstandigheden en inkomen verbeteren waardoor de verleiding om te stropen afneemt.

WWF doet niet actief aan de promotie van trofeejacht. Het zijn overheden die bepalen of trofeejacht is toegestaan in hun land. Om te waarborgen dat het voortbestaan van dierpopulaties niet in gevaar komt door de van overheidswege toegestane plezierjacht, levert WWF wetenschappelijke data aan.