Begin december drie jaar geleden was ik voor vergaderingen in het kantoor van WWF-Rusland. Buiten was het al donker en er dwarrelden sneeuwvlokken voor het raam toen Irina na een vergadering naar me toe kwam. “Je moet deze foto’s even zien Gert. Ze zijn in het najaar genomen in Siberië, op het Taymir-schiereiland”. Het waren geen opbeurende foto’s. Stapels kadavers van dode rendieren op de oever van een rivier, ontdaan van hun geweien. “Die geweien worden voor medicijn verhandeld en de tong als lekkernij”, lichtte Irina toe. “We zijn in gesprek gegaan met de autoriteiten van de twee provincies waartoe Taymir behoort maar we moeten vóór het volgende seizoen dat de rendieren trekken in actie komen! We moeten de plekken waar rendieren massaal de rivieren oversteken beveiligen tegen stropers, we wijzen de autoriteiten op hun verantwoordelijkheid.”

Tussen 1 januari tot 20 augustus 2020 werden al 8.058 brandhaarden geteld in de Pantanal, een stijging van 205% vergeleken met dezelfde periode in 2019.

Van de Amazone, Californië, Siberië tot Australië: wereldwijd zijn sinds april al 13% meer natuurbranden dan in dezelfde periode vorig jaar. Het aantal branden neemt niet alleen toe, de branden worden ook heviger én duren langer.

Voor de vele olifanten in de Kavango-Zambezi-regio (KAZA) in zuidelijk Afrika ziet het er gunstig uit: bij Sioma Ngwezi National Park in Zuidwest-Zambia blijkt een gebied vrije doorgang te kunnen bieden aan olifanten. Ze kunnen er vrij doorheen bewegen om van regio’s met een hoge olifantendichtheid naar streken te trekken waar meer ruimte, voedsel en water voor ze is. In een deel van Afrika waar zoveel olifanten zijn dat de natuur en mensen eronder lijden, is dat een zeer welkom bericht.