Hoewel sneeuwluipaarden in verafgelegen gebieden wonen, komen de bedreigingen steeds dichterbij. Een van de oorzaken is landbouw, met name veehouderij rukt steeds verder op. Daardoor raken gebieden overbegraasd en blijft er minder ruimte en eten over voor bijvoorbeeld steenbokken, het favoriete maaltje van de sneeuwluipaard. Een andere bedreiging is mens-dierconflict.  

Overdag jaagt de sneeuwluipaard op allerlei soorten dieren. Hij besluipt zijn prooi en werpt zich er dan op met een enorme sprong. Deze sprong kan tot wel vijftien meter reiken! De prachtige vacht met unieke vlekken dient als een perfecte camouflage in berggebieden. 's Nachts houdt hij zich schuil in een hol dat enige bescherming biedt tegen de kou. De sneeuwluipaard wordt ook wel de 'de geest van de bergen' genoemd door lokale bevolking in Mongolië, aangezien het dier zich zelden laat zien.

De vlekken van de sneeuwluipaard verschillen per luipaard en veranderen van kleur in overeenstemming met de seizoenen. De staart is lang en wordt ’s nachts gebruikt als sjaal tegen de koud. Daarnaast heeft de sneeuwluipaard geen gelijke poten: de voorpoten van de sneeuwluipaard zijn korter dan zijn achterpoten. Zo kan hij beter springen. Ook geven zijn brede poten hem steun in de bergen en ze voorkomen dat hij wegzakt in de sneeuw. De sneeuwluipaard leeft voornamelijk alleen. Alleen wanneer het tijd is om te paren zoeken de dieren elkaar op. Het vrouwtje scheidt een geurspoor af. Met een brul die door de bergen echoot trekt ze mannetjes aan, die vervolgens met elkaar op de vuist gaan. Alleen de sterkste mag met het vrouwtje paren.