IJsberen monitoren in Spitsbergen

31 maart 2019 – Een oude bekende

We gingen vanmorgen aan boord van het kustwachtschip KV Svalbard. Dit is alweer de vijfde keer dat we onderzoek doen vanaf dit schip. Op het schip staat de helikopter waarmee we rondvliegen, op zoek naar ijsberen. Tijdens onze vlucht vanmiddag naar het noorden van het fjord zagen we al gauw sporen. Toen we beter keken zagen we een vrouwtje met twee jongen. Toen we haar hadden gevangen bleek het te gaan om een oude bekende, we noemen haar N23479. Ze is geboren in 1998 en blijft altijd hier in de buurt rondhangen. Ze heeft in haar leven al verschillende welpen grootgebracht en intussen is ze een echte oude dame geworden. Maar ook nu ze ouder is dan de meeste ijsberen ooit worden, lukt het haar weer om twee kleintjes groot te brengen! Aan het einde van de dag werd het slecht weer, dus gingen we snel terug naar de boot.

De helikopter die wordt gebruikt om ijsberen te zoeken wordt van brandstof voorzien

Het schip gezien vanuit het raam van de helikopter. Het ijs is dik genoeg voor ijsberen om op te lopen, maar de helikopter kan er niet op landen. Op deze plek konden we dus helaas geen ijsberen onderzoeken.

1 april 2019 - Sneeuwholen

Vandaag  trokken we verder naar het noorden richting Edgeoya, een onbewoond eiland. Al gauw vingen we een moederbeer met twee kleintjes. Aan haar tanden konden we zien dat ze tussen de 8 en 10 jaar oud is, nog best jong dus. Ze woog 137 kilo en was een beetje mager. Dat is normaal voor een moederbeer: ze geeft haar kleintjes 3 maanden lang melk in het hol en eet een half jaar niets. De kleintjes waren prachtig op gewicht! Ze wogen 10 kilo. Ze hadden net een zeehond gegeten, de moeder zorgt dus goed voor het gezin.

Later op de dag gingen we bij het eiland Hopen op zoek naar sneeuwholen waar de berinnen hun jongen krijgen. Vroeger waren hier veel sneeuwholen, maar dit jaar vonden we er niet één! Ook de mensen van het weerstation hebben dit jaar geen moeders met jongen gezien. Het ijs vormt zich er nu te laat in het seizoen, hierdoor kunnen de zwangere vrouwtjes niet naar het eiland lopen om een sneeuwhol te maken.

Twee jonge ijsberen die gekke bekken trekken naar de camera. Meestal krijgen moederijsberen een tweeling. Ze worden vaak tussen Kerst en oud & nieuw geboren.

Hopen Eiland (Svalbard) vanuit de lucht. Ook al was het ijs dus slecht in het najaar, nu in het voorjaar ligt er voldoende en lopen er beren rond het eiland.

7 april 2019

Vandaag vlogen we rond de westkust van Spitsbergen, het grootste eiland van de archipel. De afgelopen jaren waren er steeds minder beren te vinden vergeleken met 10 a 20 jaar geleden. Nu hadden we geluk! We vingen en onderzochten maar liefst 7 ijsberen! We hebben de hele dag keihard gewerkt om de dieren zo kort mogelijk te verstoren en goede metingen te verrichten. Terug op het schip werden alle monsters geanalyseerd en het gereedschap schoongemaakt. We gingen deze dag pas heel laat, maar voldaan, slapen.

Een slapende ijsbeer met de berg Hornsund tind (1429 meters) op de achtergrond.

Ik vier al 17 jaar mijn verjaardag in het veld, net zoals dit jaar. Mijn verjaardagscadeau was een foto met een onderzochte mannetjesbeer en mooi weer.

8 april - Tandarts

Vandaag vingen we een heel oud mannetje van wel 26 jaar oud, een van de oudste beren van het eiland. Het was fijn om te zien dat het goed met hem gaat, al wordt zijn gebit wel slecht. De belangrijkste reden dat oude mannetjes op een gegeven moment dood gaan, is dat ze geen goede tanden meer hebben om prooien te vangen. De tanden slijten hard gedurende hun leven en kunnen beschadigen als ze vechten om een vrouwtje of een heel zware prooi vangen, zoals een baardrob van wel 300 kilo!

Het gebit van het oude mannetje, als je goed kijkt zie je dat de huid van een ijsbeer onder zijn witte vacht zwart is.

17 april 2019 - Ravage

We verlieten het schip om te werken vanuit een kamp op Berentsoya-eiland, maar het weer was zo slecht dat we er niet konden komen. We zijn uitgeweken naar een fjord in de buurt van de hoofdstad Longyearbyen.

We zagen een vrouwtje en haar jong van een jaar oud. Ze stonden onder een vogelklif waar we niet konden komen. We besloten hun sporen te volgen en al snel kwamen we een hut tegen waar ze duidelijk hadden ingebroken. De ramen waren gebroken en ze hadden de matrassen van de bedden naar buiten gesleept en ze daar stuk gemaakt. Gelukkig was er niemand thuis!

De hut waar de ijsbeermoeder en haar jong hadden ingebroken

Een gletsjer in Isfjorden vanuit de helikopter. Gletsjers vormen een goed leefgebied voor ijsberen als er voldoende ijs ligt.