Power to the Beans!

Vandaag heb ik de tuinbonen geplant in de groentetuin. Ik moest ze eerst binnen opkweken. Want als ik de bonen rechtstreeks in de grond zaai, dan wordt het steeltje meteen door de muizen afgeknaagd. Dus ik probeer de muizen nu te slim af te zijn. En dan heb ik het makkelijk, want muizen in mijn hobbytuin zijn niets vergeleken bij de overlast die wilde dieren kunnen veroorzaken bij boeren. Zo krijgen boerenfamilies in Afrika en Azië soms te maken met olifanten die hun hele oogst vernielen. En dat is een ernstige zaak, want veel van deze gezinnen zijn arm en volledig afhankelijk van hun landbouwgrond om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien.

Door de toenemende wereldbevolking en een uitbreiding van landbouwgronden ten koste van natuurgebieden, hebben wilde dieren steeds minder plek. Logisch dus dat zij buiten de beschermde gebieden op zoek gaan naar voedsel. Vorig jaar was ik in Zambia waar WWF samen met boeren werkt aan oplossingen om ervoor te zorgen dat zij voldoende voedsel kunnen produceren en dat tegelijkertijd de migratieroutes van olifanten veilig worden gesteld. Ook in andere delen van de wereld werkt WWF samen met boeren aan oplossingen zoals bijenkasten langs de rand van akkers, want olifanten zijn bang van bijen. En dat levert ook nog honing op!

We kunnen niet zonder natuur en we kunnen niet zonder voedsel. Maar de manier waarop we voedsel produceren vormt wereldwijd de grootste bedreiging voor natuur. Voor de andere grote bedreiging van de natuur - klimaatverandering – bestaan er goede alternatieven. Zo kunnen we, om de CO2-uitstoot te verminderen, aardolie en steenkolen in de bodem laten zitten en overstappen op energie uit zon en wind. Maar wat is de alternatieve bron voor voedsel? Die bestaat niet. Vandaar mijn missie om de manier waarop we voedsel produceren natuurvriendelijker te maken.

Als natuurbeschermer sta ik voor de uitdaging een goede balans te vinden tussen enerzijds het beschermen van natuurgebieden en anderzijds voldoende ruimte over te houden voor voedselproductie. Bovendien willen we dat voedsel op een natuurvriendelijke manier geproduceerd kan worden, zodat ook landbouwgebieden een plek kunnen zijn voor insecten, vogels en andere wilde dieren.

Gelukkig is dat ook mogelijk en we kunnen daar allemaal een bijdrage aan leveren. Door meer plantaardig te eten in plaats van vlees en zuivel is er wereldwijd veel minder landbouwgrond, water en andere grondstoffen nodig en het scheelt ook veel in de uitstoot van broeikasgassen. Persoonlijk ben ik een groot fan van bonen. Dit zijn namelijk superplanten die zelf stikstof binden en zo ook positief bijdragen aan de vruchtbaarheid van landbouwgronden. En ze zijn ook nog eens lekker en gezond. Tegenwoordig zijn in veel supermarkten allerlei soorten en maten te verkrijgen. Maar het allerlekkerst is het natuurlijk om ze zelf te kweken. En dat gaat heel makkelijk en kan zelfs in potten.

Daarom is mijn slogan voor dit jaar: ‘Power to the Beans’!