Begin februari woedde de Coronacrisis hevig in China. Desondanks waren de rangers van het Jilin Huangnihe reservaat trouw op hun post voor hun natuurbeschermingswerk. Corona of niet: de natuurbescherming kan niet worden gestopt en het patrouillewerk moet gewoon doorgaan.

Een tijger naast je auto

Op de avond van 5 februari kwam er een alarmerend bericht binnen: een bosarbeider had vanuit zijn auto een wilde amoertijger naast de weg zien liggen. De man was na een lange werkdag in het schemerdonker alleen onderweg en merkte meteen dat het bos stil was. Stiller dan normaal. Bij het horen van een vreemd geluid vertraagde hij zijn snelheid en ontdekte hij tot zijn schrik de tijger op slechts 10 meter afstand van zijn auto…

Telefoonfilmpje

Amoertijgers laten zich normaalgesproken niet snel zien en komen in dit reservaat zelden voor. Zich bewust van het gevaar waarin hij zich bevond, pakte de man voorzichtig zijn telefoon om een video van de tijger te maken. Hij meldde zijn ontdekking meteen aan de rangers van het reservaat.

Sporen van Hu Wa

Shi Xiaojun, hoofd van de natuurbeschermingsafdeling van het reservaat was bezorgd: waarom liet deze tijger zich zo dicht bij de weg zien? Was hij wel in orde? Na een slapeloze nacht trokken Xiaojun en de rangers bij zonsopgang meteen naar de plek waar de tijger gespot was, om de situatie te onderzoeken.

Een filmpje van Hu Wa gemaakt door een cameraval van vorig jaar

Pootafdrukken in de sneeuw

De rangers ontdekten verse tijgerpootafdrukkenin de sneeuw, die ze herkenden aan de grootte en de vorm. Het waren de pootafdrukken van Hu Wa; de enige ‘vaste’ amoertijger in het reservaat. Hu Wa woont sinds zijn tweede levensjaar in het reservaat en wordt er al 5 jaar beschermd door de rangers van Jilin Huangnihe. Aan zijn abnormale looproute te zien had de tijger inderdaad in de buurt van de weg rondgezworven en was hij waarschijnlijk bang geweest, al werd er geen bloed gevonden. Toen de rangers het spoor kwijtraakten vreesden ze het ergste. Ze moesten weten of de tijger veilig was en of hij het reservaat niet had verlaten.

Tien uur zoeken, maar geen tijger

Het team controleerde de favoriete plekken en looproutes van Hu Wa. Op geen van de paden, rotsen en andere gebieden vonden ze nieuwe sporen. Na meer dan tien uur ploeteren door de sneeuw werd het donker en zat er voor de rangers niets anders op dan terug te keren en de nacht af te wachten.

En toen…

De volgende dag ging de zoektocht naar Hu Wa door. Na een ochtend zonder resultaat veranderden de rangers hun tactiek en besloten ze de omgeving van enkele bosboerderijen te controleren. Bij de eerste boerderij vonden ze sporen en ontlasting van Hu Wa van vóór 5 februari. En eindelijk, aan het einde van de dag, vonden de rangers verse voetafdrukken van de tijger, met een normale looproute.

De opluchting onder de rangers was enorm. Hu Wa liep dus nog steeds rond en had voldoende voedsel: hij had het reservaat niet verlaten. Het uitlezen van de datakaart van een camera-val bevestigde dat nog eens, met heldere beelden van de krachtige tijger.