De werkloosheid in de kleine dorpjes die liggen op de grens van Rusland en Mongolië is groot. Bewoners van de gebieden overleven door vee te houden en door te jagen. Ze hebben daardoor veel kennis van sneeuwluipaarden en de omgeving waarin ze leven. Om stroperij te verminderen (en te voorkomen!) startte WWF-Rusland in 2015 een nieuw project: het opleiden van ex-stropers tot beschermers van sneeuwluipaarden.

Kennis inzetten

Het doel? De kennis van de bewoners over de natuur inzetten voor de bescherming ervan, terwijl ze zelf een inkomen genereren. Zo zijn ze voor hun overleven niet meer afhankelijk van het jagen op dieren. De nieuwe aanpak lijkt zijn vruchten af te werpen!

Sergey Keberekov ontvangt zijn speciale outfit

Van stropersklem naar cameraval

De ex-stropers die zich vrijwillig inzetten voor de bescherming van de sneeuwluipaarden krijgen eerst een training met een speciale outfit en uitrusting. Hierna gaan ze op patrouille. Ze plaatsen camera’s die de katten vastleggen, om de dieren op de voet te kunnen volgen. Wanneer ze aan het begin van het jaar een sneeuwluipaard spotten en het dier na een jaar gezond en wel nog steeds op de camera’s zien, krijgen ze een bedrag dat gelijk staat aan de verkoop van één sneeuwluipaardenhuid. De sneeuwluipaardbeschermers volgen ieder een aantal individuele dieren.

In beeld: sneeuwluipaard Yu-1 die wordt gevolgd door Sergey Keberekov

In beeld: vrouwtjes sneeuwluipaard die wordt gevolgd door Myrzabek Kairymov

200 sneeuwluipaardbeelden

Alexander Karnaukhov (WWF-Rusland): “Samen met de vrijwilligers monitoren we het leven van 9 sneeuwluipaarden in dit gebied. Op dit moment zijn alle 9 gezond en veilig. De camera’s die door de lokale vrijwilligers zijn geplaatst hebben al meer dan 2000 beelden geschoten, waarvan 200 van een sneeuwluipaard. Zoals we verwacht hadden zijn de lokale bewoners perfect in staat sporen van sneeuwluipaarden te vinden en hun routes te volgen.”

Wederzijds vertrouwen

Denis Malikoy (directeur van het Sailugemsky National Park): “Toen we in 2015 startten met deze aanpak was nog lang niet iedereen klaar voor zo’n samenwerking. Nu is dat wel anders. De dorpsbewoners zijn zich er bewust van dat bescherming van de sneeuwluipaard hard nodig is. Er is wederzijds vertrouwen en steeds meer mensen willen meewerken!”