“De eerste resultaten zijn opmerkelijk”, aldus WWF-walvisexpert Stacey Mac Donald, die ook op de boot was tijdens het onderzoek van de Caribbean Cetacean Society (CCS). “In Samaná-baai zwemmen veel meer bultruggen rond dan in nabijgelegen wateren. Ook zien we dat een groot gedeelte van de bultruggen daar moeders met kalfjes zijn, het lijkt wel een walviskraamkamer.”
Onderzoekers zagen hoe kalfjes het gedrag van hun moeder en andere walvissen nadeden. “De kleintjes probeerden ook uit het water te springen en met hun staart op het water te slaan. Dit wijst erop dat de baai een essentiële leerschool is voor jonge walvissen” legt Mac Donald uit. Daarnaast zijn er gegevens verzameld over sociaal gedrag en hoe lang kalfjes onder water blijven.

Alarmerende situatie

Naast een leerschool is Samaná-baai ook een belangrijk paargebied. In die 9 dagen zijn tenminste 3 groepen walvismannetjes gezien die streden om een vrouwtje. Het beschermen van de baai lijkt dus cruciaal voor het behoud van walvissen. Maar om overheden goed te kunnen adviseren over beschermingsmaatregels is meer data nodig. Daarom is de expeditie na een korte rustperiode op 1 maart weer voortgezet. Dit keer gaat het onderzoeksschip 10 dagen de zee op. Er zullen onder meer gegevens verzameld worden over gezang en hoe lang moeders met kalfjes in de baai verblijven.

Met deze gegevens kunnen we walvissen beter beschermen. En dat is hard nodig want tijdens de expeditie bleek ook dat ongereguleerd walvistoerisme in de baai voor stressvolle situaties bij bultruggen kan zorgen. Op één van de dagen snelden een heleboel boten op een jonge walvis af. Ze kwamen tot op wel 5 meter afstand van het dier. Een alarmerende situatie. Met sterkere regelgeving en betere handhaving ontstaat een betere balans tussen natuurbehoud en duurzaam toerisme.