In Egypte werd het gesprek over financiering van de doelen wel - al meer dan ooit - gevoerd. Een goed begin, maar het mocht nog niet echt baten. Want hoewel de toezegging van 100 miljard dollar per jaar wederom werd gedaan (de afspraak werd elf jaar geleden al gemaakt, maar het bedrag is tot nu toe nog geen enkel jaar behaald) en ook een fonds om landen te helpen herstellen van klimaatgerelateerde rampen er nu echt lijkt te komen, is dit in werkelijkheid nog maar een druppel op een gloeiende planeet.
Ondertussen zitten we midden in de volgende VN-top. De biodiversiteitstop in Montreal, die in het leven is geroepen om natuurverlies op aarde een halt toe te roepen. De doelen die wereldleiders hier tien jaar geleden stelden, zijn tot nu toe geen van alle gehaald. Sterker nog, het is alleen maar slechter gegaan met de natuur. 1 miljoen soorten dreigen uit te sterven door hoe wij de natuur overvragen. Ook hier dreigt een tekort aan financiering de weg te barricaderen voor echte actie.
Ondanks dat een groot en groeiend aantal wereldleiders zich committeert om tot ambitieuze mondiale biodiversiteitsdoelen te komen, is het geldtekort voor het redden van de natuur tot nu toe ontmoedigend groot. Naar schatting is tegen 2030, 700 miljard dollar per jaar nodig om biodiversiteitsverlies tegen te gaan. In 2019 werd nog geen 150 miljard dollar geïnvesteerd in meer biodiversiteit. Het #WTF-vuurtje zal in Montreal dan ook stevig aangewakkerd moeten worden. Want zonder voldoende financiering, zal elk plan om de negatieve trend in natuurverlies te keren, falen.
Waar het geld vandaan moet komen? Dat is er al. Er gaat jaarlijks veel meer geld naar activiteiten die schadelijk zijn voor de natuur, dan naar activiteiten die positief zijn voor de natuur. Om de natuur een toekomst te geven, moet dat zo snel mogelijk worden omgekeerd. En daarvoor zijn kansen genoeg.
Het World Economic Forum berekende dat een potentieel van ruim 10 biljoen dollar aan investeringen mogelijk is in bedrijven die oplossingen bieden voor de natuur. Financiële instellingen zullen hierin voor een deel het voortouw moeten nemen en kunnen een belangrijke hefboom zijn voor de verandering. Daarnaast moeten de landen hun financieringen fors verhogen, inclusief het geld voor ontwikkelingslanden. Onder andere door schadelijke subsidies en andere perverse prikkels die bijdragen aan natuurverlies en klimaatverandering af te schaffen of het geld herbestemmen ten gunste van de natuur.
Deze top is cruciaal voor de natuur op aarde. Als de landen er dit keer in slagen om wel over te gaan tot actie, kunnen we de negatieve trends van natuurverlies en klimaatverandering nog ombuigen. Dat moet en het kan. Met stevige afspraken, moedige keuzes én plannen voor financiering. De natuur is ons echte kapitaal. Het is de bron van ons voedsel, van het leven op aarde. De natuur redden is onszelf redden.
