Stop de stropers, red de zeeschildpad

Door Ranny Yuneni, WWF-Indonesië

Tijdens mijn veldwerk doen mijn collega’s en ik onderzoeken en we spreken met lokale bewoners en de rangers die bij de verschillende legstranden werken. Ik was op het eilandje Maratua, dat bekend staat om de legstranden voor de groene zeeschildpad en de karetschildpad. Ook de nacht dat wij er waren, waren er weer volop zeeschildpadden actief om hun eieren te leggen. Ik heb dat al vaker gezien, maar elke keer als ik het zie, raak ik ontroerd.

Sierlijk in zee, log op land

Deze prachtige dieren zijn supersnel en sierlijk in het water, maar eenmaal op het strand, strompelen ze met veel gezucht en gesteun door het zand, zoekend naar een geschikte plek voor hun eieren. En als ze die plek eenmaal hebben gevonden, moeten ze met hun flippers een gat graven. Die flippers zijn heel geschikt om mee te zwemmen, maar niet zo heel erg om een gat mee te graven. Als het gat dan eenmaal diep genoeg is, legt ze haar eieren erin. Dat doet ze met harde zuchten, traantjes bij haar ogen en in een soort trance. Soms legt ze er wel 100 per keer. Het lijken wel natte pingpongballetjes deze schildpadeitjes. Het blijft ongelooflijk dat uit die kleine bolletjes dieren komen die soms net zo groot als een volwassen persoon worden.

Tijdens dat leggen is de zeeschildpad heel kwetsbaar. Ze ligt op het droge, waar ze niet snel is. En ze is in een soort trance door haar ‘bevalling.’ Dat zijn de momenten waarop stropers toeslaan als ze uit zijn op zeeschildpaddenvlees, of haar schild. Ook is het duidelijk waar de eieren liggen die ze aan het leggen is, en die eieren worden ook gestroopt.

Als de stropers niet aanwezig zijn bij het leggen, kun je je voorstellen dat een grote zeeschildpad flinke sporen achterlaat in het zand, dus een nest is vaak redelijk eenvoudig te vinden. Stropers gebruiken een metalen prikstok om de exacte locatie in het zand binnen de grote kuil van de zeeschildpad te vinden, en graven dan de eieren uit.

Stropers op de vlucht

En dat was ook wat de lokale ranger in de vroege ochtend op het strand vond: een klein houten bootje en een prikstok. Typisch materiaal voor een stroper. Gelukkig hadden we de avond ervoor al 5 nesten kunnen verplaatsen naar de veilige ‘hatchery.’ Dat is een stuk strand met muren eromheen, en een afsluitbare deur, pal naast het ranger-station, dus altijd onder toezicht. De kans is groot dat deze stroper te laat was en ook dat hij is betrapt net voordat hij iets wilde doen, want hij zou zijn spullen nooit zomaar achterlaten. De ranger vertelde dat ze ‘s ochtend vroeg een speedbootje hadden gehoord, mogelijk is de stroper daardoor opgepikt en gevlucht. Dat hij zijn spullen heeft moeten achterlaten, komt waarschijnlijk omdat hij bijna betrapt werd door Ranny en haar collega’s die die nacht patrouille liepen om leggende zeeschildpadden te zien en hun eieren daarna naar een veilige plek te brengen…

Eind goed al goed dus deze keer voor de zeeschildpadden en hun nakomelingen. Maar het blijft belangrijk om de legstranden goed te bewaken en de nesten die kwetsbaar zijn naar een veilige plek te brengen. En dat is precies wat WWF hier in Indonesië doet, samen met partnerorganisaties en lokale bewoners.