Deze grote vis heeft een slechte reputatie. Door films zoals Jaws staat hij bekend als de enge, moordzuchtige haai die op jacht is naar mensen, maar niks is minder waar. Er worden per jaar ongeveer 100 mensen aangevallen door haaien, en ongeveer de helft hiervan is door witte haaien. Gelukkig zijn de meeste aanvallen niet dodelijk. Onderzoek heeft aangetoond dat witte haaien gewoon erg nieuwsgierig zijn en zich soms vergissen. Mensen staan niet op hun menu, dus als ze per ongeluk een mens bijten laten ze weer los. Andersom maken mensen meer dan 100 miljoen haaien per jaar dood, wij zijn dus gevaarlijker voor haaien dan haaien voor mensen.

De dieren eten wel grotere zeedieren, zoals zeeleeuwen, zeehonden, kleine walvissen, zeeschildpadden en dode dieren. Witte haaien hebben ongeveer 300 gekartelde tanden die in rijtjes achter elkaar staan, maar ze kauwen hun eten niet. Ze zijn één van de weinige vissen die geur gebruiken om hun prooi te vinden. Ook hebben ze een sensor waarmee ze elektromagnetische velden ‘voelen’, die hun prooien maken bij beweging.

Witte haaien zijn ongeveer vijf meter lang en zijn, in tegenstelling tot andere haaien, warmbloedig. Ze hebben een grijs bovenlichaam, om op te gaan in de omgeving, maar ze hebben hun naam te danken aan de witte onderbuik. Hun gestroomlijnde lichaam en sterke staart geeft ze een snelheid van ongeveer 25 kilometer per uur. Wanneer ze hun prooi van onderen aanvallen, kunnen ze zelfs helemaal uit het water omhoog komen.

Het is lastig te zeggen hoeveel witte haaien er leven in de oceaan. Ze leven in koude kustwateren over de hele wereld, maar er is weinig betrouwbare informatie over hun paaigebieden en favoriete jachtgebieden. Wetenschappers gaan er van uit dat de aantallen witte haaien wel naar beneden lopen. In de jaren 80 werd er erg veel gevist op de witte haai voor de verkoop van vinnen en tanden, maar ook als een soort statussymbool in het sportvissen. Sinds de jaren 90 is er meer bescherming gekomen voor de haaien. Tegenwoordig komt de witte haai nog wel regelmatig vast te zitten in (sleep)netten van vissers als bijvangst. De vissers zijn dan eigenlijk op jacht naar andere vissen, maar de witte haai kan niet meer ontsnappen uit het net, wanneer hij eenmaal vast zit.

Een ander groot probleem waar de witte haai mee in aanraking komt is een vervuilde zee. Vooral door menselijk gebruik komt er veel afval terecht in de oceaan. De grootste (en de lastigste) vervuiler van de oceaan is plastic. Plastic breekt af in hele kleine stukjes, wat de oceaan in een soort plastic soep verandert. Vissen zoals haaien eten deze stukjes per ongeluk op, en kunnen hierdoor vergiftigd raken en sterven.

De witte haai speelt een belangrijke rol in het ecosysteem van de oceaan. Hij is één van de weinige dieren die grotere dieren opeet, dus zo houdt hij de balans van de aantallen van deze dieren in stand. Ook eet hij dode dieren op, wat de oceaan weer netjes opgeruimd en gezond houdt.

WWF is bezig met onderzoek naar witte haaien, en onderzoekt bijvoorbeeld op welke momenten de dieren zwemmen naar andere gebieden en welke gebieden belangrijk zijn voor deze dieren. Door middel van tagging kunnen de bewegingen van de dieren gevolgd worden. Informatie over hun gedrag kan helpen bij het maken van plannen voor beschermde zeegebieden. Dit kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat er in een bepaald gebied minder gevist mag worden, en zo heeft de witte haai dan minder kans om als bijvangst gevangen te worden in de netten van vissers.