De tijgerhaai heeft een slechte reputatie; het is namelijk één van de weinige haaiensoorten die wel eens een mens heeft aangevallen en kan verwonden. Mensen staan niet op hun menu, maar het kan toch gebeuren dat deze haai zich vergist of zich aangevallen voelt. Dan is hij met zijn 6 meter lange lijf en scherpe tanden in de positie om zich te verdedigen. De haai jaagt vooral op andere vissen, zeehonden, roggen, kwallen en zelfs zeeschildpadden.

Overigens is de mens gevaarlijker voor de haai, dan de haai voor de mens. Wereldwijd doodt de mens meer dan 100 miljoen haaien per jaar.

Deze rifhaai zwemt vooral in tropische en warme, gematigde oceanen, bijvoorbeeld rondom Australië, Zuid-Afrika, Mexico en de Cariben. Hij leeft vooral in koraalrifgebieden en aan de kustgebieden. De haai groeit snel en krijgt gemiddeld 30 jongen. De jongen van de tijgerhaai verblijven in beschuttere gebieden, zoals mondingen van een rivier naar de zee.

De tijgerhaai wordt net niet gecategoriseerd als bedreigde diersoort, maar het gaat ook niet erg goed met deze rifhaai. Zijn aantallen lopen terug, want er wordt regelmatig op deze haai gevist. Zijn vinnen, huid, leverolie, vlees en kraakbeen hebben voor sommige mensen een grote waarde. Vooral in Hong Kong wordt er veel gehandeld in de vinnen van haaien, waaronder ook van tijgerhaaien.

Dit roofdier speelt een belangrijke rol in het in stand houden van andere dierenaantallen. Hij is één van de weinige grote haaien die rooft en die in het koraalrifgebied leeft. Doordat hij kleinere vissoorten eet blijft de onderwaternatuur in balans, en raken andere vissoorten niet overbevolkt. Zo blijft er voor elk dier genoeg te eten, en genoeg ruimte om te overleven. 

Om het gedrag van tijgerhaaien beter te beschermen doet WWF onderzoek naar het gedrag van de haaien. Door de dieren een tag te geven kunnen we zien wat voor routes ze zwemmen en waar ze zich graag bevinden. Zo kunnen we kijken of we van bepaalde gebieden een beschermd zeegebied zouden kunnen maken. In beschermde zeegebieden mag meestal minder of soms helemaal niet gevist worden en er zijn bijvoorbeeld minder of geen doorvaarroutes voor schepen.

WWF spreekt ook met visserijorganisaties. We willen ervoor zorgen dat er netten worden ontwikkeld en gebruikt om op een manier te vissen zodat er minder bijvangst zal zijn van tijgerhaaien. Hierdoor hebben tijgerhaaien en andere dieren die hier last van hebben minder kans om per ongeluk gevangen te worden.