Per jaar komt meer dan 11 miljoen ton plastic afval in zee terecht. Dat kost miljoenen vissen, vogels, zeeschildpadden, zeehonden, walvissen en dolfijnen het leven. Het plastic dat in de zeeën terechtkomt, verteert niet. Het valt uit elkaar in steeds kleinere stukjes, die ook nog eens steeds giftiger worden. Door al die kleine deeltjes plastic in het water veranderen de oceanen in een plastic soep.

WWF-NL is gestart met een aantal voorbeeldprojecten in Azië. Hiermee willen we laten zien hoe een grote stad aan het water het plasticprobleem kan aanpakken. Het is de bedoeling dat de projecten tegelijkertijd bijdragen aan de bestaanszekerheid van de lokale bevolking. De steden waar we beginnen zijn Manado, Labuan Bajo (beide in Indonesië), Davao (Filipijnen) Phu Quoc (Vietnam) en Hong Kong (China). Daarnaast zijn we actief in Brazilië en Bonaire.

• Zeeschildpadden eten plastic zakken die ze als kwallen (hun voedsel) beschouwen
• Zeevogels worden gevonden met hun magen vol met plastic items
• Plastic afval kan vast komen te zitten in en op koraal en de gezondheid van riffen aantasten.
• Microplastics worden door vrijwel alle zeedieren direct of indirect geconsumeerd, zelfs door plankton. Plastics zitten in de hele voedselketen, ook die van ons.

Plastic wordt gevonden in de diepste uithoeken van de oceaan, en zelfs in afgelegen Noordpoolijs. Het is een ontnuchterend voorbeeld van onze voetafdruk op aarde.

Doordat de stukjes plastic in vervuild water liggen, worden ze steeds giftiger. Zeedieren zien ze aan voor voedsel, wat ze vaak met de dood moeten bekopen. Ze raken vergiftigd of stikken in een plastic voorwerp. De dieren bovenaan de voedselketen, zoals haaien, orka’s en ijsberen, krijgen erg veel gif binnen doordat hun prooidieren giftig plastic eten. De gigantische hoeveelheden plastic in zee hebben een enorme invloed op de gezondheid van zeedieren en daarmee op het hele ecosysteem.