In de loop van de 4,5 miljard jaar dat de aarde bestaat, is het klimaat sterk veranderd. Dat is waar. Maar de snelle opwarming die we nu al zien, kan niet worden verklaard door natuurlijke cycli van opwarming en afkoeling. Het soort veranderingen dat normaal gesproken over honderdduizenden jaren zou plaatsvinden, gebeurt in decennia.

De wereldwijde temperaturen zijn nu op hun hoogst sinds het begin van de geschiedenis. Deze veel snellere opwarming wordt veroorzaakt door de stijging van de concentratie broeikasgassen in de atmosfeer, dat sinds de industriële revolutie is toegenomen. Als we vandaag de dag over klimaatverandering spreken, bedoelen we dus antropogene (door de mens veroorzaakte) klimaatverandering. Dit is de opwarming van de gemiddelde temperatuur op aarde als gevolg van menselijke activiteiten. Denk hierbij aan het verbranden van kolen, olie en gas om energie te produceren voor onze huizen of voor ons transport dat nodig is om niet alleen onszelf te vervoeren, maar ook het voedsel dat we maken. 

Dit is niet waar. De opwarming wordt veroorzaakt door verhoogde concentraties van broeikasgassen in de atmosfeer, voornamelijk als gevolg van menselijke activiteiten zoals de verbranding van fossiele brandstoffen, ontbossing en landbouw. 

Ja, planten hebben wel degelijk koolstofdioxide (CO2) nodig om te kunnen leven. Planten en bossen verwijderen jaarlijks enorme hoeveelheden kooldioxide uit de atmosfeer en slaan deze op. Maar het probleem is dat bomen niet oneindig veel kooldioxide kunnen absorberen. Er zijn niet genoeg bomen en de hoeveelheid bossen neemt ook nog af. Steeds meer bossen over de hele wereld worden gekapt, grotendeels om plek te maken voor landbouwgrond. 

CO2 zelf veroorzaakt geen problemen, het maakt deel uit van het natuurlijke wereldwijde ecosysteem. Het probleem is de hoeveelheid CO2 die door ons als mensen wordt geproduceerd; dit niveau van CO2 in de atmosfeer is al 800.000 jaar niet meer voorgekomen.

Dit is niet waar. Door de opwarming van de aarde neemt de gemiddelde oppervlaktetemperatuur van de aarde toe. Dit veroorzaakt veranderingen in onze natuurlijke klimaatsystemen. We zullen bijvoorbeeld meer last hebben van extreme weersomstandigheden, zoals hittegolven, regenval en storm. De wereld is de laatste honderddertig jaar één graad Celsius warmer geworden en het zeeniveau is met twintig centimeter gestegen door de opwarming en het smelten van de ijskappen. In Nederland is het zelfs 1,7 ˚C warmer geworden. 

Dit is niet langer een excuus om niet in te grijpen. Hiermee leggen we de last op de schouders van de toekomstige generaties. In 2019 waarschuwden 's werelds toonaangevende klimaatwetenschappers dat we maar 12 jaar de tijd hebben om de opwarming van de aarde te beperken tot maximaal 1,5°C en om te voorkomen dat het klimaat uiteenvalt.

We zien nu al de verwoestende effecten van klimaatverandering op de wereldwijde voedselvoorziening, toenemende migratie, conflicten, ziekten en wereldwijde instabiliteit. Dit zal alleen maar erger worden als we nu niet in actie komen. De door de mens veroorzaakte klimaatverandering is de grootste milieucrisis van onze tijd. Het bedreigt de toekomst van de planeet waarvan we afhankelijk zijn voor ons voortbestaan en we zijn de laatste generatie die er iets aan kan doen.

Het is een algemeen geloof dat hernieuwbare energie duur is door de investering maar dit is niet waar! Zonne-energie en onshore windenergie zijn de goedkoopste manieren om elektriciteit op te wekken; dat betekent dat de energie die ze produceren goedkoper is dan het gebruik van kernenergie, gas en fossiele brandstoffen.

De kosten van duurzame energie worden steeds goedkoper door duurzame ontwikkelingen. En toch steunt de overheid nog steeds vuile fossiele brandstoffen.

Dit is niet het geval. Klimaatverandering is de grootste bedreiging voor ijsberen. Het Noordpoolgebied warmt ongeveer twee keer zo snel op als de rest van de wereld, waardoor het zee-ijs eerder in het jaar smelt en zich later in het jaar vormt. Dit maakt het moeilijker voor vrouwelijke ijsberen om in de late herfst aan land te komen om hun holen te bouwen, en moeilijker om in het voorjaar het zee-ijs op te gaan om hun jongen te voeden. Hun belangrijkste prooi, de zeehond, wordt ook beïnvloed door de klimaatverandering, omdat ze afhankelijk zijn van het zee-ijs om hun jongen groot te brengen.

Dit betekent dat ijsberen in sommige delen van het Noordpoolgebied moeten overleven met minder voedsel dan voorheen. Er wordt voorspeld dat de ijsberenpopulaties tegen het midden van deze eeuw met 30 procent zullen afnemen.

Niet waar. De industrie ontwikkelt nieuwe technieken voor de opslag van elektriciteit en het beheer van de vraag op piekmomenten, wat betekent dat zelfs als de zon niet schijnt of het niet waait, het nog steeds mogelijk is om te vertrouwen op hernieuwbare energiebronnen.

Dit is helaas niet waar. Om te overleven hebben planten, dieren en vogels die geconfronteerd worden met de klimaatverandering twee opties: zich verplaatsen of aanpassen. Er zijn verschillende voorbeelden van soorten die zich al beginnen aan te passen aan de klimaatverandering.

Maar in toenemende mate is het voor velen een ander verhaal. Gezien de snelheid van de klimaatverandering wordt het voor veel soorten onmogelijk om zich snel genoeg aan te passen aan hun veranderende omgeving. En omdat leefgebieden worden vernietigd door wegen, steden en dammen, wordt het steeds moeilijker voor diersoorten om zich te verplaatsen. Voor de dieren die zich niet kunnen verplaatsen of zich niet kunnen aanpassen, ziet de toekomst er niet zo positief uit.

Dit is, naar onze stellige overtuiging, niet waar. Het is gemakkelijk om te beginnen met het gevoel dat we al te ver zijn gegaan en dat de planeet niet in staat zal zijn om de groeiende wereldbevolking te ondersteunen.

Het is de missie van het WWF om een wereld op te bouwen waarin mens en natuur samen gedijen. De technologie en systemen die we nodig hebben om tegen 2045 naar 100% hernieuwbare energie te gaan en de hulpbronnen van onze planeet duurzaam te gebruiken, zijn al beschikbaar. Wat nu nodig is, is dat politieke en zakelijke leiders grondige en dringende maatregelen nemen om deze oplossingen te gebruiken om de klimaatcrisis aan te pakken en de natuur te herstellen.

Niet waar: Ondanks het feit dat China een van de grootste uitstoters van broeikasgassen is, is het momenteel één van de grootste investeerders in hernieuwbare energie. De toename van de investeringen is een reactie op de snelle groei van het groene bedrijfsleven en de noodzaak om de luchtvervuiling in de grote steden op te ruimen.

Klimaatverandering is een wereldwijde kwestie en we hebben allemaal de verantwoordelijkheid om de klimaatcrisis aan te pakken. Er zullen serieuze investeringen nodig zijn om hier iets aan te doen, maar het kan enorme voordelen opleveren voor de natuur en de mensen. We moeten allemaal onze stem verheffen en vechten voor onze wereld!