Net als andere wilde katten zoals leeuwen en tijgers, worden luipaarden bedreigd door de vraag naar hun botten en andere lichaamsdelen. Ook hun mooie vacht is nog steeds een gewild product. Sommige mensen pronken graag met de huid van een gevlekte kat en betalen grof geld voor zo’n indrukwekkende bontjas. Ondanks het verbod hierop gaat de stroperij nog steeds door.

Grote katachtigen zoals de tijger, de leeuw, de jaguar en de luipaard staan bovenaan de voedselketen. Dat betekent dat ze zich voeden met kleinere dieren die lager in de voedselketen staan. Zo bewaren ze een gezond evenwicht in de natuur. Ze houden bijvoorbeeld de populaties grazers fit door de zwakke en zieke dieren als eerste te eten. Ze voorkomen ze dat de kuddes te groot worden waardoor er overbegrazing zou zijn en andere dieren in de knel komen.

Luipaarden jagen voornamelijk 's nachts en sluipen daarbij geruisloos naar hun prooi waarna ze die bespringen. Ze vangen prooien van het formaat mestkever tot grote antilopen die veel zwaarder zijn dan zijzelf. Zulke grote vangsten slepen ze vaak in een boom, zodat ze niet worden ingepikt door hyena's of jakhalzen.

Bij de luipaard komt regelmatig een zwarte vorm voor: een soort albino, maar dan precies omgekeerd. Deze zwarte panters zijn dus geen aparte soort, maar een variatie van de luipaard.

Van de luipaard worden verschillende ondersoorten onderscheiden, zoals de Afrikaanse luipaard en de Amoerpanter. De meeste ondersoorten zijn bedreigd: van de Perzische luipaard en en amoerpanter leven er in het wild slechts enkele tientallen. Deze verschillende soorten komen in andere delen van de wereld voor. Vaak wordt gedacht dat de sneeuwluipaard ook een ondersoort van de luipaard is, maar eigenlijk is dit gewoon een andere diersoort!